Hello everyone. I hope you are well and everything is fine.
Everything was fine for me until noon today, but around 12.40 pm, an earthquake of 6.2 magnitude occurred in Istanbul.
I was sitting in the kitchen drinking tea when I suddenly felt my feet shaking. The dishwasher was running in the kitchen. At first, I thought that the dishwasher was broken and that's why the kitchen was shaking, but when I turned my head, I realised that the earthquake was happening. At that moment, my wife, who was studying in the living room, came to me with a loud voice saying ‘Earthquake is happening’. Those moments still haunt me. My wife's sadness, people shouting, etc.
Since I have never experienced an earthquake before, I don't know what it feels like, but today I experienced it fully.
Herkese merhaba. Umarım iyisinizdir ve her şey yolundadır.
Benim için bugün öğleye kadar her şey yolundaydı ancak saat 12.40 gibi İstanbul’da 6.2 şiddetinde deprem meydana geldi.
Mutfakta oturup çay içerken bir anda ayaklarımın titrediğini hissettim. Mutfakta bulaşık makinası çalışıyordu. İlk başta makinenin bozulduğu ondan dolayı mutfağı salladığını düşündüm ancak kafamı çevirdiğimde depremin olduğu anladım. O esnada oturma odasında ders çalışan eşim yüksek bir sesle “Deprem oluyor” diyerek yanıma geldi. O dakikalar hâlâ gözümün önünden gitmiyor. Eşimin üzüntüsü, insanların bağrışları vs.
Daha önce hiç deprem yaşamadığım için nasıl bir duygu olduğunu inanın bilmiyordum ancak bugün tam anlamıyla yaşadım.
I just hugged my wife and asked her to calm down. Then we hurriedly went outside. The whole building and people living in the neighbourhood were outside chatting about the earthquake. Since the area we were in was not safe, we hurried to the parking area. At that time, both my phone and my wife's phone started ringing. People who heard the earthquake news were constantly calling, but we could not communicate properly because there was a problem with the lines. I contacted my cousin on WhatsApp and asked him to talk to my mum and dad and tell them that we were fine.
O esnada adeta beynim durdu hiçbir şey düşünemedim. Sadece eşime sarılarak sakin olmasını istedim. Ardından apar topar dışarı çıktık. Bütün bina, civar bölgede oturan insanlar dışarıya çıkmış deprem hakkında muhabbet ediyorlardı. Bulunduğumuz bölge güvenli olmadığı için alel acele park alanına gittik. O esnada hem benim telefon hem eşimin telefonu çalmaya başladı. Deprem haberini duyanlar sürekli arıyordu ancak hatlarda sorun olduğu için sağlıklı iletişim kuramıyorduk. WhatsApp’tan kuzenimle iletişime geçtim ve annemle babamla konuşmasını ve iyi olduğumuzu söylemesini istedim.
After sitting in the park for a while, I contacted my friend with whom we work together in Istanbul. We were both worried about our wives as we were going to work at night today. Since our building is high-rise, I dropped my wife off at my friend's house and then we went to work. Thus, my friend's wife and my wife will not spend the night alone. I hope they can sleep at night and there will be no problem.
I am fine now and I can think clearly, but my husband is psychologically worn out. I hope @bemier and his family living in Istanbul are also fine.
The aftershocks continue, I hope there will not be an earthquake of the same intensity or a bigger earthquake again.
Thank you for your time.
Şarjım az olduğu için telefonla çok ilgilenmedim. Bir süre parkta oturduktan sonra İstanbul’da beraber çalıştığımız arkadaşımla iletişime geçtim. Bugün gece çalışacağımız için ikimiz de eşlerimiz için endişeliydik. Bizim bina yüksek katlı olduğu için eşimi arkadaşın evine bıraktım ve sonra iş yerine geçtik. Böylece arkadaşımın eşi de benim eşimde geceyi yalnız geçirmeyecekler. Umarım gece uyuyabilirler ve bir sıkıntı olmaz.
Ben şuan gayet iyiyim ve sağlıklı düşünebiliyorum ancak eşim psikolojik olarak yıprandı. Umarım İstanbul’da yaşayan @bemier ve ailesi de iyidir.
Artçılar devam ediyor umarım tekrar aynı şiddette ya da daha büyük bir deprem olmaz.
Zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.
